3.2 “Het stopt niet; ik wil me blijven ontwikkelen”.
Wie Sem van Vlaanderen (17) ontmoet, kan het zich nauwelijks voorstellen. Toch zag zijn leven er twee jaar geleden heel anders uit. Hij was met school gestopt, had weinig perspectief en bracht zijn dagen vooral thuis op de bank door. De kennismaking met het Pak Het Aan team van Gors zorgde voor een ommekeer. En wat voor één! Inmiddels heeft Sem een contract bij een garagebedrijf in Vlissingen, volgt hij een opleiding en werkt hij nog steeds iedere week een dag bij het Pak Het Aan team bij Hof Olmenstein in Kloetinge.
Sem vertelt duidelijk en weloverwogen hoe zijn leven in de afgelopen twee jaar is veranderd. Terwijl hij toen nergens zin in had, barst hij nu van de plannen. Het Pak Het Aan team speelt daarin een belangrijke rol. Direct bij de kennismaking voelt Sem al dat hier misschien de oplossing ligt. “In samenspraak met de leerplichtambtenaar ben ik een keer samen met mijn moeder bij Hof Olmenstein en het Pak Het Aan team gaan kijken. Ik vond het direct leuk. Ik ontmoette een oud-klasgenoot, zag het werken met mijn handen wel zitten en ook de vrijheid sprak me aan.”
Praktijkleren Groen
Tijdens zijn werk bij het team ontdekt Sem dat met name het groenonderhoud hem wel interesseert. Dat valt ook zijn jobcoach Stefan Franke op. In overleg besluit Sem te starten met de mbo-opleiding Groen, niveau 1. Hij doet dit via Praktijkleren, voorheen bekend als de Boris-methode. Praktijkleren biedt jongeren zoals Sem de mogelijkheid om via de werkvloer een vak te leren. “Ik vond het interessant. Het was een deel theorie en een deel praktijk. Ik leerde bijvoorbeeld over de namen en het gebruik van handgereedschappen, maar leerde ook snoeien en maaien.” Het lukt Sem om binnen een jaar zijn diploma te behalen. Dat dat feestelijk gevierd zou worden, had hij niet verwacht, maar leuk was het wel! “Tijdens het eindgesprek zag ik al iemand met een taart voorbij lopen. Geweldig, dat die voor mij was. Er stond zelfs een grasmaaier bovenop de taart!”
Passie voor auto’s
Wie denkt dat Sem met dat diploma op zak op zijn lauweren gaat rusten, heeft het mis. Integendeel! “In een gesprek met Stefan kwam de vraag wat ik nu wilde gaan doen”, vertelt hij. “Ik kon natuurlijk uitstromen richting een groenbedrijf, maar dat sprak me toch niet aan. Ik vond groen leuk, maar dan vooral de machines die je daarbij nodig hebt. Langzaam ging ik nadenken over werk in de autobranche. Oók omdat ik daarover vroeger altijd al fantaseerde. Ik kreeg de kans om kennis te maken met het werk bij een autogarage. Ik vond het leuk! Daar ligt echt mijn passie. Al snel kreeg ik een weekendbaan aangeboden en niet veel later besloot ik in overleg met mijn werkgever en Stefan om te starten met Praktijkleren assistent-monteur niveau 1 en 2. Ik heb daarvoor een contract getekend en ben nu 26 uur per week in dienst bij dit autogaragebedrijf!”
Afwisselend werk
Het werk in de garage bevalt Sem uitstekend. Voor zijn opleiding werkt hij mee aan de onderhoudsbeurten en hij leert de verschillende autoaccessoires in te bouwen. Een eerste certificaat heeft hij ook al behaald! Hij is inmiddels gediplomeerd poetser, een vak apart. Het lukt hem om occasions er weer volledig als nieuw uit te laten zien. En hij doet meer, vertelt hij. “Naast de auto’s en scooters poetsen, onderhoud ik de showroom en het buitenterrein. Het is echt leuk. Ik leer de collega’s steeds beter kennen en als ik vragen heb, is iedereen bereid me te helpen.”
Toekomstplannen
Wie Sem vraagt naar zijn toekomstplannen hoort dat hij voorlopig niet van stoppen weet. “Het stopt niet. Ik wil me blijven ontwikkelen.” Hij denkt zelfs al aan een bol-opleiding als vervolg. Dat zou betekenen: terug de schoolbanken in. Verder spaart hij voor rijlessen en droomt hij stiekem over de aanschaf van een Ford Mustang. Hij is nu wijs genoeg om te weten dat hij stap voor stap zijn doelen kan bereiken. “Het Pak Het Aan team was een belangrijk steuntje in de rug voor mij. Ik kan het team daarom ook nog niet loslaten. Ik vind het superleuk om de jonge gasten die bij ons starten een beetje op weg te helpen.”
Op verzoek van de hoofdpersoon, hebben we in dit artikel de gefingeerde naam Sem gebruikt. De echte naam is bij het redactieteam van dit kwaliteitsrapport bekend.